Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Hvalite Gospoda, kajti dobro je peti hvalnice našemu Bogu, kajti to je prijetno in hvala je ljubka.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Gospod je zgradil Jeruzalem; skupaj zbira Izraelove pregnance.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Ozdravlja potrte v srcu in povezuje njihove rane.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Šteje število zvezd, vse jih kliče po njihovih imenih.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Velik je naš Gospod in zelo močan, njegovo razumevanje je neskončno.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Gospod dviguje krotke; zlobne podira k tlom.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Pojte Gospodu z zahvaljevanjem, našemu Bogu pojte hvalo na harfo,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

ki nebo pokriva z oblaki, ki za zemljo pripravlja dež, ki daje travi, da raste po gorah.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

On daje živali njeno hrano in mladim krokarjem, ki kličejo.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Ne razveseljuje se v moči konja. Ne veseli se človeških nog.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Gospod se veseli tistih, ki se ga bojijo, tistih, ki upajo v njegovo usmiljenje.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Hvali Gospoda, oh Jeruzalem, hvali svojega Boga, oh Sion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Kajti utrjuje zapahe tvojih velikih vrat, tvoje otroke je blagoslovil znotraj tebe.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Na tvojih mejah daje mir in te nasičuje z najodličnejšo pšenico.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Svojo zapoved pošilja na zemljo; njegova beseda teče zelo naglo.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Sneg daje kakor volno, slano razsiplje kakor pepel.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Svoj led meče kakor koščke; kdo lahko obstane pred njegovim mrazom?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Razpošilja svojo besedo in jih topi; svojemu vetru povzroča, da piha in vodam, [da] tečejo.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Svojo besedo kaže Jakobu, svoje zakone in svoje sodbe Izraelu.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Z nobenim narodom ni tako postopal in glede njegovih sodb, jih oni niso spoznali. Hvalite Gospoda.