Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Louvai ao SENHOR, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus; porque agradável e merecido [é] o louvor.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

O SENHOR edifica a Jerusalém; [e] ajunta os dispersos de Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Ele sara aos de coração partido, e os cura de suas dores.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Ele conta o número das estrelas; chama todas elas pelos seus nomes.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

O nosso Senhor é grande e muito poderoso; seu entendimento é incomensurável.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

O SENHOR levanta aos mansos; [e] abate aos perversos até a terra.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Cantai ao SENHOR em agradecimento; cantai louvores ao nosso Deus com harpa.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Ele que cobre o céu com nuvens, que prepara chuva para a terra, que faz os montes produzirem erva;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Que dá ao gado seu pasto; e [também] aos filhos dos corvos, quando clamam.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Ele não se agrada da força do cavalo, nem se contenta com as pernas do homem.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

O SENHOR se agrada dos que o temem, daqueles que esperam por sua bondade.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Louva, Jerusalém, ao SENHOR; celebra ao teu Deus, ó Sião.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Porque ele fortifica os ferrolhos de tuas portas; ele abençoa a teus filhos dentro de ti.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

[Ele é] o que dá paz às tuas fronteiras; e te farta com o melhor trigo;

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Que envia sua ordem à terra; sua palavra corre velozmente.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Que dá a neve como a lã; espalha a geada como a cinza.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Que lança seu gelo [em] pedaços; quem pode subsistir ao seu frio?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Ele manda sua palavra, e os faz derreter; faz soprar seu vento, [e] escorrem-se as águas.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Ele declara suas palavras a Jacó; e seus estatutos e seus juízos a Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Ele não fez assim a nenhuma [outra] nação; [e] não conhecem os juízos [dele]. Louvai ao SENHOR.