Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.