Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!