< Psalmet 147 >

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.
Haleloia; Fa tsara ny mihira ho an’ Andriamanitsika; Eny, mamy sady mendrika ny fiderana.
2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.
Manangana an’ i Jerosalema Jehovah; Mamory ny Isiraely voaroaka Izy.
3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
Mahasitrana ny torotoro fo Izy Sy mamehy ny feriny.
4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.
Milaza ny isan’ ny kintana Izy: Samy tononiny amin’ ny anarany ireny rehetra ireny.
5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.
Lehibe ny Tompontsika sady be hery; Tsy hita lany ny fahalalany.
6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.
Manandratra ny mpandefitra Jehovah, Fa mampietry ny ratsy fanahy hatramin’ ny tany.
7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,
Mihirà fiderana ho an’ i Jehovah; Mankalazà an’ Andriamanitsika amin’ ny lokanga,
8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.
Izay manaron-drahona ny lanitra, Izay mamboatra ranonorana ho amin’ ny tany, Izay mampaniry ahitra ny tendrombohitra,
9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.
Manome hanina ho an’ ny biby Izy Sy ho an’ ny zana-goaika izay mitaraina.
10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.
Tsy ny herin’ ny soavaly no mahafinaritra Azy, Ary tsy ny tongotry ny olona no sitrany.
11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.
Jehovah mankasitraka izay matahotra Azy, Dia izay manantena ny famindram-pony.
12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.
Mankalazà an’ i Jehovah, ry Jerosalema ô; Miderà an’ Andriamanitrao, ry Ziona ô.
13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.
Fa manamafy ny hidim-bavahadinao Izy, Sady mitahy ny zanakao eo afovoanao.
14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.
Mahatonga ny fari-taninao ho fiadanana Izy; Vokisany vary tsara indrindra ianao.
15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.
Mampandeha ny didiny ho amin’ ny tany Izy; Miely faingana dia faingana ny teniny.
16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.
Mandatsaka oram-panala tahaka ny landihazo Izy; Mampiely fanala tahaka ny lavenona Izy.
17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?
Mandatsaka ny havandrany ta-haka ny sombintsombin-javatra Izy; Iza no maharitra ny hatsiakany?
18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.
Mamoaka ny teniny Izy ka mampiempo ireny; Mampifofofofo ny rivony Izy, dia mandriaka ny rano.
19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.
Milaza ny teniny amin’ i Jakoba Izy Ary ny didiny sy ny fitsipiny amin’ Isiraely.
20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.
Tsy nanao toy izany tamin’ izay firenena hafa Izy; Ary ny fitsipiny tsy mba fantatr’ ireny. Haleloia.

< Psalmet 147 >