Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis