Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.