Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Lodate il Signore: è bello cantare al nostro Dio, dolce è lodarlo come a lui conviene. Alleluia.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Il Signore ricostruisce Gerusalemme, raduna i dispersi d'Israele.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Risana i cuori affranti e fascia le loro ferite;

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

egli conta il numero delle stelle e chiama ciascuna per nome.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Grande è il Signore, onnipotente, la sua sapienza non ha confini.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Il Signore sostiene gli umili ma abbassa fino a terra gli empi.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Cantate al Signore un canto di grazie, intonate sulla cetra inni al nostro Dio.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Egli copre il cielo di nubi, prepara la pioggia per la terra, fa germogliare l'erba sui monti.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Provvede il cibo al bestiame, ai piccoli del corvo che gridano a lui.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Non fa conto del vigore del cavallo, non apprezza l'agile corsa dell'uomo.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Il Signore si compiace di chi lo teme, di chi spera nella sua grazia.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Glorifica il Signore, Gerusalemme, loda il tuo Dio, Sion. Alleluia.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Perché ha rinforzato le sbarre delle tue porte, in mezzo a te ha benedetto i tuoi figli.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Egli ha messo pace nei tuoi confini e ti sazia con fior di frumento.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Manda sulla terra la sua parola, il suo messaggio corre veloce.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Fa scendere la neve come lana, come polvere sparge la brina.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Getta come briciole la grandine, di fronte al suo gelo chi resiste?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Manda una sua parola ed ecco si scioglie, fa soffiare il vento e scorrono le acque.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Annunzia a Giacobbe la sua parola, le sue leggi e i suoi decreti a Israele.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Così non ha fatto con nessun altro popolo, non ha manifestato ad altri i suoi precetti. Alleluia.