Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Lobet den HERRN! denn unsern Gott loben, das ist ein köstlich Ding; solch Lob ist lieblich und schön.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Der HERR baut Jerusalem und bringt zusammen die Verjagten Israels.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Er heilt, die zerbrochnes Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Er zählt die Sterne und nennt sie alle mit Namen.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Der HERR ist groß und von großer Kraft; und ist unbegreiflich, wie er regiert.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Der Herr richtet auf die Elenden und stößt die Gottlosen zu Boden.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Singet umeinander dem HERRN mit Dank und lobet unsern Gott mit Harfen,

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

der den Himmel mit Wolken verdeckt und gibt Regen auf Erden; der Gras auf Bergen wachsen läßt;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses noch Gefallen an eines Mannes Schenkeln.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Güte hoffen.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe Zion, deinen Gott!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Denn er macht fest die Riegel deiner Tore und segnet deine Kinder drinnen.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Er schafft deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Er sendet seine Rede auf Erden; sein Wort läuft schnell.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Er wirft seine Schloßen wie Bissen; wer kann bleiben vor seinem Frost?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Er spricht, so zerschmilzt es; er läßt seinen Wind wehen, so taut es auf.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Er zeigt Jakob sein Wort, Israel seine Sitten und Rechte.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

So tut er keinen Heiden, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Halleluja!