Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!