Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Lobet Jehova! Denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Rühme, Jerusalem, Jehova! Lobe, Zion, deinen Gott!

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!