Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!