Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.