Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!