Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.