Psalmet 147

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

Praise ye the Lord, because psalm is good: to our God be joyful and comely praise.

2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

The Lord buildeth up Jerusalem: he will gather together the dispersed of Israel.

3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

Who healeth the broken of heart, and bindeth up their bruises.

4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

Who telleth the number of the stars: and calleth them all by their names.

5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

Great is our Lord, and great is his power: and of his wisdom there is no number.

6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

The Lord lifteth up the meek, and bringeth the wicked down even to the ground.

7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

Sing ye to the Lord with praise: sing to our God upon the harp.

8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

Who covereth the heaven with clouds, and prepareth rain for the earth. Who maketh grass to grow on the mountains, and herbs for the service of men.

9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

Who giveth to beasts their food: and to the young ravens that call upon him.

10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

He shall not delight in the strength of the horse: nor take pleasure in the legs of a man.

11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

The Lord taketh pleasure in them that fear him: and in them that hope in his mercy.

12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

Praise the Lord, O Jerusalem: praise thy God, O Sion.

13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

Because he hath strengthened the bolts of thy gates, he hath blessed thy children within thee.

14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

Who hath placed peace in thy borders: and filleth thee with the fat of corn.

15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

Who sendeth forth his speech to the earth: his word runneth swiftly.

16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

Who giveth snow like wool: scattereth mists like ashes.

17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

He sendeth his crystal like morsels: who shall stand before the face of his cold?

18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

He shall send out his word, and shall melt them: his wind shall blow, and the waters shall run.

19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

Who declareth his word to Jacob: his justices and his judgments to Israel.

20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

He hath not done in like manner to every nation: and his judgments he hath not made manifest to them. Alleluia.