< Psalmet 147 >

1 Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.
FANMANALABA jamyo as Jeova: sa mauleg na utacantaye alabansa sija gui Yuusta; sa magof este; ya y alabansa respetao.
2 Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.
Si Jeova jumajatsa Jerusalem: ja fandadaña y manmayute juyong guiya Israel.
3 Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
Janafanjomlo y manmayulang na corason, ya jabee y chetnotñija.
4 Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.
Jasangan y numeron y pution sija; jafanaan todo sija ni y naanñija.
5 I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.
Dangculo y Yuusta, yan matatnga gui ninasiña; tiningoña taeuttimo.
6 Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.
Si Jeova jumajatsa y manmanso: ya jachule papa y manaelaye gui jilo oda.
7 Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,
Cantaye si Jeova ni y finatinas grasias; cantaye alabansa sija gui atpa, para y Yuusta.
8 që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.
Ni y jatatampe y langet ni y mapagages, ya jalilisto y ichan para y tano, ya janafandodoco y chaguan gui jilo ogso sija.
9 Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.
Güiya numannae y gâgâ sija nañija, yan y fumaguon y aga sija ni y manaagang.
10 Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.
Güiya ti ninamamagof ni y ninasiñan y cabayo: ni ti ninamamagof güe ni y adeng y taotao.
11 Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.
Si Jeova ninamamagof güe ni y manmaañao nu güiya, ni y umangoco sija gui minaaseña.
12 Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.
Alaba si Jeova, O Jerusalem; alaba si Yuusmo, O Sion.
13 Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.
Sa janafanfitme y rejas y trangcamo: jabendise y famaguonmo gui sumanjalommo.
14 Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.
Jafatinas pas gui jalom uttimomo, ya ninabula jao ni y guesmauleg na trigo.
15 Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.
Janajanao y tinagoña gui jilo tano: y sinanganña malalago goschadig.
16 Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.
Mannae niebe calang pulo: jachalapon y manengjeng na sereno calang apo.
17 Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?
Jayute y aesña calang andesmorona sija: jaye siña tumojgue gui menan y manengjengña?
18 Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.
Janajanao y sinanganña, ya jadirite: janafanguaefe y mangloña, ya y janom sija manmilalag.
19 Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.
Jafanue si Jacob ni y sinanganña, ya y layña sija yan y juisioña sija y Israel.
20 Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.
Ti jafatinas taegüine gui un nasion: ya y juisioña, sija ti manmatungo sija. Fanmanalaba jamyo as Jeova.

< Psalmet 147 >