Psalmet 146

1 Aleluja. Shpirti im, lëvdo Zotin.

Halleluja! Mi sjæl, lova Herren!

2 Unë do ta lëvdoj Zotn deri sa të kem jetë, do të këndoj lavde për Perëndinë tim gjatë gjithë jetës sime.

Eg vil lova Herren so lenge eg liver, syngja lov for min Gud medan eg er til.

3 Mos kini besim te princat dhe as te ndonjë bir njeriu, që nuk mund të shpëtojë.

Set ikkje lit til hovdingar, til ein menneskjeson som ikkje kann hjelpa.

4 Kur fryma e tij ikën, ai kthehet përsëri në tokë dhe po atë ditë planet e tij zhduken.

Fer hans ande ut, so vender han attende til si jord, den dagen er det ute med hans tankar.

5 Lum ai që ka Perëndinë e Jakobit si ndihmë, shpresa e të cilit është tek Zoti, Perëndia i tij,

Sæl er den som hev Jakobs Gud til hjelp, som vonar på Herren, sin Gud!

6 që ka krijuar qiejtë dhe tokën, detin dhe gjithçka është në to, që ruan besnikërinë përjetë,

han som hev skapa himmel og jord, havet og alt som i deim er, han som er trufast til æveleg tid,

7 që u jep të drejtë të shtypurve dhe ushqim të uriturve. Zoti çliron të burgosurit.

han som gjev dei nedtyngde rett, han som gjev dei hungrige brød. Herren løyser dei bundne.

8 Zoti u hap sytë të verbërve, Zoti ngre ata që janë rrëzuar, Zoti i do të drejtët.

Herren opnar augo på dei blinde, Herren reiser dei nedbøygde, Herren elskar dei rettferdige,

9 Zoti mbron të huajt, ndihmon jetimin dhe gruan e ve, por përmbys udhën e të pabesëve.

Herren varar dei framande, farlause og enkjor held han uppe, men han villar vegen for dei ugudlege.

10 Zoti mbretëron përjetë, Perëndia yt, o Sion, brez pas brezi. Aleluja.

Herren skal vera konge æveleg, din Gud, Sion, frå ætt til ætt. Halleluja!