Psalmet 140

1 Më çliro, o Zot, nga njerëzit e këqij; më mbro nga njerëzit e furishëm,

In finem, Psalmus David. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.

2 që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.

Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.

3 Mprehin gjuhën e tyre si gjarpëri dhe kanë helm gjarpëri nën buzët e tyre. (Sela)

Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.

4 Më mbro, o Zot, nga duart e të pabesit dhe më mbro nga njeriu i dhunës, që komplotojnë për të më rrëzuar.

Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

5 Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë buzë shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)

absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.

6 Unë i thashë Zotit: “Ti je Perëndia im; dëgjo, o Zot, britmën e lutjeve të mia.

Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.

7 O Zot Perëndi, ti je forca e shpëtimit tim, ti e ke mbuluar kokën time ditën e betejës.

Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:

8 O Zot, mos u jep të pabesëve atë që dëshirojnë; mos favorizo planet e tyre, që të mos lavdërohen. (Sela)

Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

9 Bëj që koka e atyre që më rrethojnë të mbulohet nga çoroditja e vetë buzëve të tyre.

Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

10 Rënçin mbi ta qymyre të ndezur; i hedhshin në zjarr, në gropa të thella, nga ku të mos mund të ngrihen.

Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.

11 Njeriu gojëkeq mos qoftë i qëndrueshëm mbi tokë; fatkeqësia përndjektë njeriun e dhunës deri në shkatërrim”.

Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.

12 Unë e di që Zoti do të mbrojë çështjen e të pikëlluarit dhe do t’i sigurojë drejtësi të varfërit.

Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.

13 Sigurisht të drejtët do të kremtojnë emrin tënd, dhe njerëzit e ndershëm do të banojnë të praninë tënde.

Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.