Psalmet 140

1 Më çliro, o Zot, nga njerëzit e këqij; më mbro nga njerëzit e furishëm,

O Pakai, miphalou hoa kon’in neihuhdoh in, pumhat-a natong hoa kon’in neihoidohsah’in,

2 që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.

ajeh chu alung sung’uva thilse jeng agong un, beitih um louvin gal abol jiuvin ahi.

3 Mprehin gjuhën e tyre si gjarpëri dhe kanë helm gjarpëri nën buzët e tyre. (Sela)

Alei gui-u gul in mi achuh bang in amang chauvin, athuseidoh jouseu jong gul-gu tobang ahi.

4 Më mbro, o Zot, nga duart e të pabesit dhe më mbro nga njeriu i dhunës, që komplotojnë për të më rrëzuar.

O Pakai, miphalou ho khutna kon hin neihoidoh in, pumhatna natong hoa kon’in neihuhdoh in; ajeh chu kakipal lhuhna din thisle jeng agong un ahi.

5 Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë buzë shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)

Mi kiletsah hon kei matna din thang akam un, khao ajan-doh’un lampi dunga thang ei-kampeh’un ahi.

6 Unë i thashë Zotit: “Ti je Perëndia im; dëgjo, o Zot, britmën e lutjeve të mia.

Keiman Pakai kom’a, “Nangma hi ka Pathen nahi!” O Pakai, khotona dinga kataona nei sanpeh tan.

7 O Zot Perëndi, ti je forca e shpëtimit tim, ti e ke mbuluar kokën time ditën e betejës.

O Pakai hatchungnung, athahat pan-a eihuhdoh pa; nangman gal kisat nikhoa nei huhdoh ahi.

8 O Zot, mos u jep të pabesëve atë që dëshirojnë; mos favorizo planet e tyre, që të mos lavdërohen. (Sela)

Pakai, migilouho adei bang’in chesah hih’in, athilse gonhou chu lolhin sahhih’in; achuti louva ahileh kiletsahna dim diu ahi.

9 Bëj që koka e atyre që më rrethojnë të mbulohet nga çoroditja e vetë buzëve të tyre.

Kagal miten kachunga thil phalou tohgon anei jal un, manthah nan lhung u-hen.

10 Rënçin mbi ta qymyre të ndezur; i hedhshin në zjarr, në gropa të thella, nga ku të mos mund të ngrihen.

Meiam kong chu alu chunguvah chuhsah’in, meilah’a seplut in; ahilouleh ajamdoh louna diu twiveina kotong’ah lhalut jeng u-hen.

11 Njeriu gojëkeq mos qoftë i qëndrueshëm mbi tokë; fatkeqësia përndjektë njeriun e dhunës deri në shkatërrim”.

Ka gamsung uva hin ajou jouva mihehse ho khantousah hihbeh’in, pumhat’a natong ho achunguva thilse chuhsah’in lang sumang in.

12 Unë e di që Zoti do të mbrojë çështjen e të pikëlluarit dhe do t’i sigurojë drejtësi të varfërit.

Hinlah suhgentheija umte Pakaiyin asumil poi, ti kahen; Aman vaichate thu adih’a atanpeh ding ahi, ti kahei.

13 Sigurisht të drejtët do të kremtojnë emrin tënd, dhe njerëzit e ndershëm do të banojnë të praninë tënde.

Tahbeh’in midih hon namin athangvah diu, chule michonpha ho na kom’a cheng diu ahi.