< Psalmet 140 >

1 Më çliro, o Zot, nga njerëzit e këqij; më mbro nga njerëzit e furishëm,
Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Saam laa. Aw Angraeng, kahoih ai kami khae hoiah na pahlong ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah;
2 që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.
nihcae loe sethaih khue to poek o; ni thoekkruek misatuk hanah amkhueng o.
3 Mprehin gjuhën e tyre si gjarpëri dhe kanë helm gjarpëri nën buzët e tyre. (Sela)
Nihcae loe palai to pahui palai baktiah taak o; nihcae ih pahni thungah pahui sae kasoe tui to oh. (Selah)
4 Më mbro, o Zot, nga duart e të pabesit dhe më mbro nga njeriu i dhunës, që komplotojnë për të më rrëzuar.
Aw Angraeng, kasae kaminawk ih ban thung hoiah na pakaa ah; poeksae kami ih ban thung hoiah na pakaa ah; nihcae loe ka khok tangkan amthaeksak hanah poek o.
5 Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë buzë shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)
Amoek kaminawk mah kai hanah tamquta hoi thaang ang patung pae o moe, qui to payang o; ka caehhaih loklam ah palok payang o moe, dongh patung o. (Selah)
6 Unë i thashë Zotit: “Ti je Perëndia im; dëgjo, o Zot, britmën e lutjeve të mia.
Angraeng khaeah, nang loe kai ih Sithaw ah na oh, tiah ka thuih; Aw Angraeng, tahmen kang hnikhaih hae tahngai ah.
7 O Zot Perëndi, ti je forca e shpëtimit tim, ti e ke mbuluar kokën time ditën e betejës.
Aw Angraeng Sithaw, thacak kai akrangkung, misatukhaih niah ka lu hae nang khuk pae boeh.
8 O Zot, mos u jep të pabesëve atë që dëshirojnë; mos favorizo planet e tyre, që të mos lavdërohen. (Sela)
Aw Angraeng, kasae kaminawk koehhaih to paek hmah; nihcae poekhaih doeh koepsak hmah, to tih ai nahaeloe nihcae loe amoek o moeng tih. (Selah)
9 Bëj që koka e atyre që më rrethojnë të mbulohet nga çoroditja e vetë buzëve të tyre.
Kai takui kaminawk ih lu loe, angmacae pahni hoi thuih ih sethaih mah khuk nasoe.
10 Rënçin mbi ta qymyre të ndezur; i hedhshin në zjarr, në gropa të thella, nga ku të mos mund të ngrihen.
Nihcae nuiah hmai kamngaeh to krah nasoe; nihcae angthawk o let han ai ah, kangqong hmai thungah, tangqom kathuk thungah va o nasoe.
11 Njeriu gojëkeq mos qoftë i qëndrueshëm mbi tokë; fatkeqësia përndjektë njeriun e dhunës deri në shkatërrim”.
Sethaih lok thui thaih kami loe prae thungah om hmah nasoe; to baktih poeksae kami loe a hnukah sethaih mah patom nasoe.
12 Unë e di që Zoti do të mbrojë çështjen e të pikëlluarit dhe do t’i sigurojë drejtësi të varfërit.
Patangkhang kami to Angraeng mah khetzawn, amtang kami to toenghaih hoiah lok a caek.
13 Sigurisht të drejtët do të kremtojnë emrin tënd, dhe njerëzit e ndershëm do të banojnë të praninë tënde.
Tangtang ni katoeng kaminawk mah loe na hmin to saphaw o tih; poektoeng kaminawk loe na hmaa ah om o tih.

< Psalmet 140 >