< Psalmet 140 >

1 Më çliro, o Zot, nga njerëzit e këqij; më mbro nga njerëzit e furishëm,
Hina Gode! Wadela: i hamosu dunu amola nimi bagade gegesu dunu da nama hasalasisa: besa: le, Dia na gaga: ma.
2 që thurrin ligësi në zemër të tyre; ata mblidhen vazhdimisht për të bërë luftë.
Ilia da eso huluane wadela: le hamomusa: ilegelala. Ilia da eso huluane sia: ga gegesa amola sia: waisa.
3 Mprehin gjuhën e tyre si gjarpëri dhe kanë helm gjarpëri nën buzët e tyre. (Sela)
Ilia gona: su da medosu sania defele gala. Ilia sia: da saya: be ea medosu defo hano defele gala.
4 Më mbro, o Zot, nga duart e të pabesit dhe më mbro nga njeriu i dhunës, që komplotojnë për të më rrëzuar.
Hina Gode! Wadela: i hamosu dunu ilia gasaga na banenesisa: besa: le, na gaga: ma. Nimi gegesu dunu da na dafama: ne ilegesa. Dia na gaga: ma!
5 Kryelartët kanë fshehur për mua një lak dhe litarë, më kanë ngritur një rrjetë buzë shtegut, kanë vënë kurthe për mua. (Sela)
Hidale gasa fibi dunu da na sa: ima: ne sanenesisi. Ilia da na gagulaligima: ne, logoba: le sanenesisu.
6 Unë i thashë Zotit: “Ti je Perëndia im; dëgjo, o Zot, britmën e lutjeve të mia.
Na da Hina Godema amane sia: sa, “Di da na Gode! Hina Gode! Na fidima: ne digini wele sia: be nabima!
7 O Zot Perëndi, ti je forca e shpëtimit tim, ti e ke mbuluar kokën time ditën e betejës.
Na ouligisudafa Hina Gode! Na gasa bagade Gaga: su Dunu! Dia da gegesu ganodini na gaga: i.
8 O Zot, mos u jep të pabesëve atë që dëshirojnë; mos favorizo planet e tyre, që të mos lavdërohen. (Sela)
Hina Gode! Wadela: i hamosu dunu ilia hanai liligi ilima mae ima. Ilia wadela: i hamoma: ne ilegesu amo hedofama.
9 Bëj që koka e atyre që më rrethojnë të mbulohet nga çoroditja e vetë buzëve të tyre.
Na ha lai dunu da na hasalasisa: besa: le, ilia logo hedofama. Ilia nama se ima: ne sia: su da sinidigili, ilima se ima: ne, Dia hamoma.
10 Rënçin mbi ta qymyre të ndezur; i hedhshin në zjarr, në gropa të thella, nga ku të mos mund të ngrihen.
Gia: i bagade lalu oso da ili da: iya sa: imu da defea. Ilia da uli dogoi ganodini dafane, bu hame heda: mu da defea.
11 Njeriu gojëkeq mos qoftë i qëndrueshëm mbi tokë; fatkeqësia përndjektë njeriun e dhunës deri në shkatërrim”.
Dunu amo da eno dunuma ogogole diwaneya udidisia, ilia hamobe da didili hame hamomu da defea. Dodona: gi gegesu dunu da wadela: su liligi amoga gugunufinisi dagoi ba: mu da defea.
12 Unë e di që Zoti do të mbrojë çështjen e të pikëlluarit dhe do t’i sigurojë drejtësi të varfërit.
Hina Gode! Na dawa: , Di da hame gagui dunu amola hahanibi dunu ilia hou gaga: sa.
13 Sigurisht të drejtët do të kremtojnë emrin tënd, dhe njerëzit e ndershëm do të banojnë të praninë tënde.
Moloidafa dunu ilia da Dima nodone sia: ne, Dia midadi esalumu.

< Psalmet 140 >