Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

För sångmästaren; av David; en psalm. HERRE, du utrannsakar mig och känner mig.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Evad jag sitter eller uppstår, vet du det; du förstår mina tankar fjärran ifrån.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Evad jag går eller ligger, utforskar du det, och med alla mina vägar är du förtrogen.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Ty förrän ett ord är på min tunga, se, så känner du, HERRE, det till fullo.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Du omsluter mig på alla sidor och håller mig i din hand.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

En sådan kunskap är mig alltför underbar; den är mig för hög, jag kan icke begripa den.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Vart skall jag gå för din Ande, och vart skall jag fly för ditt ansikte?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Fore jag upp till himmelen, så är du där, och bäddade jag åt mig i dödsriket, se, så är du ock där. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Toge jag morgonrodnadens vingar, gjorde jag mig en boning ytterst i havet,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

så skulle också där din hand leda mig och din högra hand fatta mig.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Och om jag sade: "Mörker må betäcka mig och ljuset bliva natt omkring mig",

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

så skulle själva mörkret icke vara mörkt för dig, natten skulle lysa såsom dagen: ja, mörkret skulle vara såsom ljuset.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Ty du har skapat mina njurar, du sammanvävde mig i min moders liv.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Jag tackar dig för att jag är danad så övermåttan underbart; ja, underbara äro dina verk, min själ vet det väl.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Benen i min kropp voro icke förborgade för dig, när jag bereddes i det fördolda, när jag bildades i jordens djup.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Dina ögon sågo mig, när jag ännu knappast var formad; alla mina dagar blevo uppskrivna i din bok, de voro bestämda, förrän någon av dem hade kommit.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Huru outgrundliga äro icke för mig dina tankar, o Gud, huru stor är icke deras mångfald!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Skulle jag räkna dem, så vore de flera än sanden; när jag uppvaknade, vore jag ännu hos dig.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

Gud, o att du ville dräpa de ogudaktiga! Ja, måtte de blodgiriga vika bort ifrån mig,

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

de som tala om dig med ränker i sinnet, de som hava bragt dina städer i fördärv!

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Skulle jag icke hata dem som hata dig, HERRE? Skulle jag icke känna leda vid dem som stå dig emot?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Jag hatar dem med starkaste hat; ja, mina fiender hava de blivit.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Utrannsaka mig, Gud, och känn mitt hjärta; pröva mig och känn mina tankar,

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

och se till, om jag är stadd på en olycksväg, och led mig på den eviga vägen.