Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Oh Señor, tú me has examinado y me conoces.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Usted tiene conocimiento cuando estoy sentado y cuando me levanto, ve mis pensamientos desde lejos.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Tú vigilas mis pasos y mi sueño, y conoces todos mis caminos.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Porque no hay palabra en mi lengua aun, y tu, Señor ya la conoces.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Me has rodeado por todos lados. y me has puesto la mano encima.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Tal conocimiento es una maravilla mayor que mis poderes; es tan alto que no puedo comprenderlo.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

¿A dónde puedo iré de tu espíritu? ¿cómo puedo huir en vuelo de tu presencia?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Si voy al cielo, estás allí; o si hago mi cama en el inframundo, estás allí. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Si tomo las alas de la mañana, y voy a las partes más lejanas del mar;

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

Aun allí seré guiado por tu mano, y tu diestra me guardará.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Si dijera: Solo déjame estar cubierto por la oscuridad, aun la noche resplandecerá alrededor de mí.

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

Incluso la oscuridad no es oscura para ti; la noche es tan brillante como el día: porque la oscuridad y la luz son lo mismo para ti.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Mi carne fue hecha por ti, y mis partes se unieron en el cuerpo de mi madre.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Te alabaré, porque estoy extraña y delicadamente formado; tus obras son grandes maravillas, y de esto mi alma está completamente consciente.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Mi cuerpo no fue visto por ti cuando fui hecho en secreto, y extrañamente formado en las partes más bajas de la tierra.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Tus ojos vieron mi sustancia sin forma; en tu libro se registraron todos mis días, incluso aquellos que fueron propuestos antes de que hubieran surgido.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

¡Cuán queridos son tus pensamientos para mí, oh Dios! ¡Cuán grande es el número de ellos!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Si los número, serían más que granos de arena; cuando estoy despierto, todavía estoy contigo.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

Si tan solo pusieras a los pecadores a la muerte, oh Dios; lejos de mí, hombres sanguinarios.

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Porque van contra ti con malos designios, y tus enemigos se burlan de tu nombre.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

¿No aborrezco a tus enemigos, oh Señor? ¿No son los que se levantan contra ti una causa de aflicción para mí?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Mi odio por ellos está completo; mis pensamientos sobre ellos son como si estuvieran haciendo guerra contra mí.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Oh Dios, que los secretos de mi corazón sean descubiertos, y que mis pensamientos sean puestos a prueba.

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

Mira si hay camino de perversidad en mí, y sé mi guía en el camino eterno.