< Psalmet 139 >

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.
Al Músico principal: Salmo de David. OH Jehová, tú me has examinado y conocido.
2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.
Tú has conocido mi sentarme y mi levantarme, has entendido desde lejos mis pensamientos.
3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.
Mi senda y mi acostarme has rodeado, y estás impuesto en todos mis caminos.
4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.
Pues aun no está la palabra en mi lengua, [y] he aquí, oh Jehová, tú la sabes toda.
5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.
Detrás y delante me guarneciste, y sobre mí pusiste tu mano.
6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.
Más maravillosa es la ciencia que mi capacidad; alta es, no puedo comprenderla.
7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?
¿Adónde me iré de tu espíritu? ¿y adónde huiré de tu presencia?
8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)
Si subiere á los cielos, allí estás tú: y si en abismo hiciere mi estrado, he aquí allí tú estás. (Sheol h7585)
9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,
Si tomare las alas del alba, y habitare en el extremo de la mar,
10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.
Aun allí me guiará tu mano, y me asirá tu diestra.
11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:
Si dijere: Ciertamente las tinieblas me encubrirán; aun la noche resplandecerá tocante á mí.
12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.
Aun las tinieblas no encubren de ti, y la noche resplandece como el día: lo mismo [te son] las tinieblas que la luz.
13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.
Porque tú poseiste mis riñones; cubrísteme en el vientre de mi madre.
14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.
Te alabaré; porque formidables, maravillosas son tus obras: estoy maravillado, y mi alma lo conoce mucho.
15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.
No fué encubierto de ti mi cuerpo, bien que en oculto fuí formado, [y] compaginado en lo más bajo de la tierra.
16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.
Mi embrión vieron tus ojos, y en tu libro estaban escritas todas aquellas cosas que fueron luego formadas, sin [faltar] una de ellas.
17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!
Así que ¡cuán preciosos me son, oh Dios, tus pensamientos! ¡cuán multiplicadas son sus cuentas!
18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.
Si los cuento, multiplícanse más que la arena: despierto, y aun estoy contigo.
19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.
De cierto, oh Dios, matarás al impío; apartaos pues de mí, hombres sanguinarios.
20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.
Porque blasfemias dicen ellos contra ti: tus enemigos toman en vano [tu nombre].
21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?
¿No tengo en odio, oh Jehová, á los que te aborrecen, y me conmuevo contra tus enemigos?
22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.
Aborrézcolos con perfecto odio; téngolos por enemigos.
23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.
Examíname, oh Dios, y conoce mi corazón: pruébame y reconoce mis pensamientos:
24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.
Y ve si hay en mí camino de perversidad, y guíame en el camino eterno.

< Psalmet 139 >