Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Al maestro de coro. Salmo de David. Yahvé, Tú me penetras y me conoces.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Sabes cuando me siento y cuando me levanto; de lejos disciernes mis pensamientos.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Si ando y si descanso Tú lo percibes, y todos mis caminos te son familiares.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

No está todavía en mi lengua la palabra, y Tú, Yahvé, ya la sabes toda.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Tú me rodeas por detrás y por delante, y pones tu mano sobre mí.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Maravillosa sobremanera es para mí tal ciencia, demasiado sublime, superior a mi alcance.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

¿Adónde iré que me sustraiga a tu espíritu, adónde huiré de tu rostro?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Si subiere al cielo, allí estás Tú; si bajare al abismo, Tú estás presente. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Si tomare las alas de la aurora, y me posare en el extremo del mar,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

también allí me conducirá tu mano, y me tendrá asido tu diestra.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Si dijera: “Al menos las tinieblas me esconderán”, y a modo de luz me envolviese la noche.

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

las mismas tinieblas no serían oscuras para Ti, y la noche resplandecería como el día, la oscuridad como la luz.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Tú formaste mis entrañas; me tejiste en el seno de mi madre.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Te alabo porque te has mostrado maravilloso, porque tus obras son admirables; largamente conoces mi alma,

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

y mi cuerpo no se te ocultaba, aunque lo plasmabas en la oscuridad, tejiéndolo bajo la tierra.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Tus ojos veían ya mis actos, y todos están escritos en tu libro; los días (míos) estaban determinados antes de que ninguno de ellos fuese.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Oh Dios ¡cuán difíciles de comprender tus designios! ¡Cuán ingente es su número!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Si quisiera contarlos, son más que las arenas; si llegara al fin, mi duración sería como la tuya.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

¡Oh, si quitaras la vida, oh Dios, al impío, y se apartasen de mí los hombres perversos!

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Porque con disimulo se rebelan contra Ti; siendo tus enemigos, asumen tu Nombre en vano.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

¿Acaso no debo odiar, Yahvé, a los que te odian, y aborrecer a los que contra Ti se enaltecen?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Los odio con odio total; se han hecho mis propios enemigos.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Escudríñame, oh Dios, y explora mi corazón, examíname y observa mi intimidad;

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

mira si ando por el falso camino, y condúceme por la senda antigua.