Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Načelniku godbe: psalm Davidov. Gospod, preiskuješ me in spoznavaš.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Ti poznavaš sedenje moje in vstajanje moje; misel mojo umeš od daleč.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Hojo mojo in ležo mojo obsezaš, in znana so ti vsa pota moja.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Ko ni še govor na jeziku mojem, glej, Gospod, poznaš ga vsega.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Zadaj in spredaj me obdajaš, in name pokladaš roko svojo.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Prečudovita je vednost tvoja, da bi te varal; visoka je, ne morem je preseči.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Kam naj grem pred duhom tvojim, ali kam naj bežim pred tvojim obličjem?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Ko bi stopil na nebesa, tam si; ali bi ležišče izbral v grobu, glej tu si. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Ko bi si vzel zarije peroti, da bi prebival na pokrajini morja,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

Tudi tja bi me spremljala tvoja roka, in zgrabila bi me desnica tvoja.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Ko bi pa rekel: Temé me bodo vsaj pokrile kakor z mrakom; vendar noč je svetloba okolo mene.

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

Tudi temé ne morejo tako omračiti, da bi ti ne videl skozi; ampak noč razsvetljuje kakor dan, tako so temé kakor luč.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Ti namreč imaš v lasti ledvice moje; pokrival si me v telesu matere moje.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Slavim te zato, ker ogledujoč tista dela strmim, čudovita dela tvoja predobro pozna srce moje.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Skrita ni tebi moja moč, odkar sem ustvarjen bil na skrivnem; umetno narejen, kakor v zemlje globočinah.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Testo moje vidijo tvoje oči, in v knjigi tvoji je pisano vse to; od kar se je narejalo, ko ni bilo še nič tega.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Zatorej pri meni, o kako dražestne so misli tvoje, o Bog mogočni! Kako preobila njih števila!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Našteval bi jih, a več jih je ko peska, čujem naj še s teboj.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

O da bi pokončal, o Bog, krivičnega; in može krvoločne, rekoč: Poberite se izpred mene.

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Kateri zoper tebe govoré pregrešno; kateri povzdigujejo nično sovražnike tvoje.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Ali ne sovražim, o Gospod, sovražnikov tvojih, in se ne mučim v zaničevanji do njih, ki se spenjajo zoper tebe?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

S popolnim sovraštvom jih sovražim; za neprijatelje so meni.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Preiskuj me, Bog mogočni, in spoznaj srce moje; izkusi me in spoznaj misli moje.

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

In glej, hodim li po potu, tebi nadležnem; in vodi me po večnem potu.