Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Начальнику хора. Псалом Давида. Господи! Ты испытал меня и знаешь.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Ты знаешь, когда я сажусь и когда встаю; Ты разумеешь помышления мои издали.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Иду ли я, отдыхаю ли - Ты окружаешь меня, и все пути мои известны Тебе.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Еще нет слова на языке моем, - Ты, Господи, уже знаешь его совершенно.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Сзади и спереди Ты объемлешь меня, и полагаешь на мне руку Твою.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Дивно для меня ведение Твое, - высоко, не могу постигнуть его!

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Куда пойду от Духа Твоего, и от лица Твоего куда убегу?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Взойду ли на небо - Ты там; сойду ли в преисподнюю - и там Ты. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Возьму ли крылья зари и переселюсь на край моря, -

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

и там рука Твоя поведет меня, и удержит меня десница Твоя.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Скажу ли: “может быть, тьма скроет меня, и свет вокруг меня сделается ночью”;

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

но и тьма не затмит от Тебя, и ночь светла, как день: как тьма, так и свет.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Ибо Ты устроил внутренности мои и соткал меня во чреве матери моей.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Славлю Тебя, потому что я дивно устроен. Дивны дела Твои, и душа моя вполне сознает это.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Не сокрыты были от Тебя кости мои, когда я созидаем был в тайне, образуем был во глубине утробы.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Зародыш мой видели очи Твои; в Твоей книге записаны все дни, для меня назначенные, когда ни одного из них еще не было.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Как возвышенны для меня помышления Твои, Боже, и как велико число их!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Стану ли исчислять их, но они многочисленнее песка; когда я пробуждаюсь, я все еще с Тобою.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

О, если бы Ты, Боже, поразил нечестивого! Удалитесь от меня, кровожадные!

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Они говорят против Тебя нечестиво; суетное замышляют враги Твои.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Мне ли не возненавидеть ненавидящих Тебя, Господи, и не возгнушаться восстающими на Тебя?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Полною ненавистью ненавижу их: враги они мне.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Испытай меня, Боже, и узнай сердце мое; испытай меня и узнай помышления мои;

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

и зри, не на опасном ли я пути, и направь меня на путь вечный.