Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Senhor, tu me sondaste, e me conheces.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Tu sabes o meu assentar e o meu levantar: de longe entendes o meu pensamento.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Cercas o meu andar, e o meu deitar; e conheces todos os meus caminhos.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Não havendo ainda palavra alguma na minha língua, eis que logo, ó Senhor, tudo conheces.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Tu me cercaste por detraz e por diante; e puseste sobre mim a tua mão.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Tal ciência é para mim maravilhosíssima; tão alta que não a posso atingir.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Para onde me irei do teu espírito, ou para onde fugirei da tua face?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Se subir ao céu, lá tu estás: se fizer no inferno a minha cama, eis que tu ali estás também. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

Até ali a tua mão me guiará e a tua dextra me susterá.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Se disser: Decerto que as trevas me encobrirão; então a noite será luz à roda de mim

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

Nem ainda as trevas me encobrem de ti: mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Pois possuiste os meus rins; cobriste-me no ventre de minha mãe.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Eu te louvarei, porque de um modo terrível, e tão maravilhoso fui feito; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui feito, e entretecido nas profundezas da terra.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Os teus olhos viram o meu corpo ainda informe; e no teu livro todas estas coisas foram escritas; as quais em continuação foram formadas, quando nem ainda uma delas havia.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grandes são as somas deles!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Se as contasse, seriam em maior número do que a areia: quando acordo ainda estou contigo.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

Ó Deus, tu matarás decerto o ímpio: apartai-vos portanto de mim, homens de sangue.

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Pois falam malvadamente contra ti; e os teus inimigos tomam o teu nome em vão.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Não aborreço eu, ó Senhor, aqueles que te aborrecem, e não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Aborreço-os com ódio perfeito: tenho-os por inimigos.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração: prova-me, e conhece os meus pensamentos.

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

E vê se há em mim algum caminho mau, e guia-me pelo caminho eterno.