Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

in finem David psalmus

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna