Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Signore, tu mi scruti e mi conosci, Al maestro del coro. Di Davide. Salmo.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

tu sai quando seggo e quando mi alzo. Penetri da lontano i miei pensieri,

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

mi scruti quando cammino e quando riposo. Ti sono note tutte le mie vie;

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

la mia parola non è ancora sulla lingua e tu, Signore, gia la conosci tutta.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Alle spalle e di fronte mi circondi e poni su di me la tua mano.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Stupenda per me la tua saggezza, troppo alta, e io non la comprendo.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Dove andare lontano dal tuo spirito, dove fuggire dalla tua presenza?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Se salgo in cielo, là tu sei, se scendo negli inferi, eccoti. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Se prendo le ali dell'aurora per abitare all'estremità del mare,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

anche là mi guida la tua mano e mi afferra la tua destra.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Se dico: «Almeno l'oscurità mi copra e intorno a me sia la notte»;

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

nemmeno le tenebre per te sono oscure, e la notte è chiara come il giorno; per te le tenebre sono come luce.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Sei tu che hai creato le mie viscere e mi hai tessuto nel seno di mia madre.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Ti lodo, perché mi hai fatto come un prodigio; sono stupende le tue opere, tu mi conosci fino in fondo.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Non ti erano nascoste le mie ossa quando venivo formato nel segreto, intessuto nelle profondità della terra.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Ancora informe mi hanno visto i tuoi occhi e tutto era scritto nel tuo libro; i miei giorni erano fissati, quando ancora non ne esisteva uno.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

Quanto profondi per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio;

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

se li conto sono più della sabbia, se li credo finiti, con te sono ancora.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

Se Dio sopprimesse i peccatori! Allontanatevi da me, uomini sanguinari.

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Essi parlano contro di te con inganno: contro di te insorgono con frode.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Non odio, forse, Signore, quelli che ti odiano e non detesto i tuoi nemici?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Li detesto con odio implacabile come se fossero miei nemici.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Scrutami, Dio, e conosci il mio cuore, provami e conosci i miei pensieri:

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

vedi se percorro una via di menzogna e guidami sulla via della vita.