Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Az éneklőmesternek, Dávid zsoltára. Uram, megvizsgáltál engem, és ismersz.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

Te ismered ülésemet és felkelésemet, messziről érted gondolatomat.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Járásomra és fekvésemre ügyelsz, minden útamat jól tudod.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

Mikor még nyelvemen sincs a szó, immár egészen érted azt Uram!

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Elől és hátul körülzártál engem, és fölöttem tartod kezedet.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Csodálatos előttem e tudás, magasságos, nem érthetem azt.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Hová menjek a te lelked elől és a te orczád elől hova fussak?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Ha a mennybe hágok fel, ott vagy; ha a Seolba vetek ágyat, ott is jelen vagy. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Ha a hajnal szárnyaira kelnék, és a tenger túlsó szélére szállanék:

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

Ott is a te kezed vezérelne engem, és a te jobbkezed fogna engem.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Ha azt mondom: A sötétség bizonyosan elborít engem és a világosság körülöttem éjszaka lesz,

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

A sötétség sem borít el előled, és fénylik az éjszaka, mint a nappal; a sötétség olyan, mint a világosság.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

Bizony te alkottad veséimet, te takargattál engem anyám méhében.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Magasztallak, hogy csodálatosan megkülönböztettél. Csodálatosak a te cselekedeteid! és jól tudja ezt az én lelkem.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Nem volt elrejtve előtted az én csontom, mikor titokban formáltattam és idomíttattam, mintegy a föld mélyében.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Látták szemeid az én alaktalan testemet, és könyvedben ezek mind be voltak írva: a napok is, a melyeken formáltatni fognak; holott egy sem volt még meg közülök.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

És nékem milyen kedvesek a te gondolataid, oh Isten! Mily nagy azoknak summája!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Számlálgatom őket: többek a fövénynél; felserkenek s mégis veled vagyok.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

Vajha elvesztené Isten a gonoszt! Vérszopó emberek, fussatok el tőlem!

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

A kik gonoszul szólnak felőled, és nevedet hiába veszik fel, a te ellenségeid.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Ne gyűlöljem-é, Uram, a téged gyűlölőket? Az ellened lázadókat ne útáljam-é?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Teljes gyűlölettel gyűlölöm őket, ellenségeimmé lettek!

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Vizsgálj meg engem, oh Isten, és ismerd meg szívemet! Próbálj meg engem, és ismerd meg gondolataimat!

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

És lásd meg, ha van-e nálam a gonoszságnak valamilyen útja? és vezérelj engem az örökkévalóság útján!