Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם