Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Au maître de chant. Psaume de David. Yahweh, tu me sondes et tu me connais,

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

tu sais quand je suis assis ou levé, tu découvres ma pensée de loin.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

Tu m'observes quand je suis en marche ou couché, et toutes mes voies te sont familières.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

La parole n'est pas encore sur ma langue, que déjà, Yahweh, tu la connais entièrement.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

En avant et en arrière tu m'entoures, et tu mets ta main sur moi:

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Science trop merveilleuse pour moi, elle est trop élevée pour que j'y puisse atteindre!

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Où aller loin de ton esprit, où fuir loin de ta face?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

Si je monte aux cieux, tu y es; si je me couche dans le schéol, te voilà! (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

Si je prends les ailes de l'aurore, et que j'aille habiter aux confins de la mer,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

là encore ta main me conduira, et ta droite me saisira.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

Et je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, et la nuit sera la seule lumière qui m'entoure!...

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

Les ténèbres mêmes n'ont pas pour toi d'obscurité; pour toi la nuit brille comme le jour, et les ténèbres comme la lumière.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

C'est toi qui as formé mes reins, et qui m'as tissé dans le sein de ma mère.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

Je te loue d'avoir fait de moi une créature si merveilleuse; tes œuvres sont admirables, et mon âme se plaît à le reconnaître.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

Ma substance n'était pas cachée devant toi, lorsque j'étais formé dans le secret, tissé avec art dans les profondeurs de la terre.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Je n'étais qu'un germe informe, et tes yeux me voyaient, et sur ton livre étaient tous inscrits les jours qui m'étaient destinés, avant qu'aucun d'eux fût encore.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

O Dieu, que tes pensées me semblent ravissantes! Que le nombre en est grand!

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

Si je compte, elles surpassent en nombre les grains de sable: je m'éveille, et je suis encore avec toi!

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

O Dieu, ne feras-tu pas périr le méchant? Hommes de sang, éloignez-vous de moi!

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

Ils parlent de toi d'une manière criminelle, ils prennent ton nom en vain, eux, tes ennemis!

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Ne dois-je pas, Yahweh, haïr ceux qui te haïssent, avoir en horreur ceux qui s'élèvent contre toi?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

Oui, je les hais d'une haine complète, ils sont pour moi des ennemis.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur; éprouve-moi, et connais mes pensées.

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

Regarde si je suis sur une voie funeste, et conduis-moi dans la voie éternelle.