Psalmet 139
1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.
To the Chief Musician, David’s. A Melody. O Yahweh! thou hast searched me, and observed:
2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.
Thou, hast observed my downsitting and mine uprising, Thou hast given heed to my desire, from afar:
3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.
My path and my couch, hast thou examined, and, all my ways, thou well knowest.
4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.
Surely there hath not been a word on my tongue, [but] behold! O Yahweh, thou hast observed it on every side.
5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.
Behind and before, hast thou shut me in, and hast laid upon me thy hand: —
6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.
Knowledge, too wonderful, for me! high, I cannot attain to it!
7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?
Whither can I go from thy spirit? or whither, from thy face, can I flee?
8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)
If I ascend the heavens, there, thou art! If I spread out hades as my couch, behold thee! (Sheol h7585)
9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,
If I mount the wings of the dawn, settle down in the region beyond the sea,
10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.
Even there, thy hand shall lead me, and thy right hand shall hold me.
11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:
If I say, Surely, darkness, shall cover me! then, night, is light about me.
12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.
Even darkness, will not conceal from thee, —but, night, like day, will shine, So is the darkness, as the light!
13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.
For, thou, didst possess thyself of my reins, thou didst weave me together in the womb of my mother.
14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.
I thank thee, in that fearfully was my being distinguished, Wonderful are thy works, and, mine own soul, is observing [them] intently!
15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.
My substance was not hid from thee, —when I was made in secret, when I was skilfully figured in the lower parts of the earth.
16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.
Mine unfinished substance, thine eyes beheld, and, in thy book, all the parts thereof were written, —the days they should be fashioned! while yet there was not one among them.
17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!
To me, then, how precious have thy desires become, O GOD! How numerous, the heads of them!
18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.
I would recount them! Beyond the sands, they multiply, I rouse myself—and am still with thee.
19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.
Wilt thou not, O GOD, slay the lawless one? Therefore, ye men of bloodshed, depart from me!
20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.
For they speak of thee wickedly, Thy foes lift up [their hand] unto falsehood.
21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?
Do I not hate, them who hate thee, O Yahweh? And loathe, them who rise up against thee?
22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.
With completeness of hatred, I hate them, As enemies, have they become to me.
23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.
Search me, O GOD, and observe my heart, Try me, and observe my cares;
24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.
And see if there be any idol-way in me, and lead me in a way age-abiding.
