Psalmet 139

1 Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

Unto the end. A Psalm of David. O Lord, you have examined me, and you have known me.

2 Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

You have known my sitting down and my rising up again.

3 Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

You have understood my thoughts from afar. My path and my fate, you have investigated.

4 Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

And you have foreseen all my ways. For there is no word in my tongue.

5 Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

Behold, O Lord, you have known all things: the newest and the very old. You have formed me, and you have placed your hand over me.

6 Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

Your knowledge has become a wonder to me. It has been reinforced, and I am not able to prevail against it.

7 Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

Where will I go from your Spirit? And where will I flee from your face?

8 Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty. (Sheol h7585)

If I ascend into heaven, you are there. If I descend into Hell, you are near. (Sheol h7585)

9 Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

If I assume my feathers in early morning, and dwell in the utmost parts of the sea,

10 edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

even there, your hand will lead me forth, and your right hand will hold me.

11 Po të them: “Me siguri terri do të më fshehë”, madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

And I said: Perhaps darkness will overwhelm me, and the night will be my illumination, to my delight.

12 terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

But darkness will not be impenetrable to you, and night will illuminate like the day: for just as its darkness is, so also is its light.

13 Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

For you have possessed my temperament. You have supported me from the womb of my mother.

14 Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

I will confess to you, for you have been magnified terribly. Your works are miraculous, as my soul knows exceedingly well.

15 Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

My bone, which you have made in secret, has not been hidden from you, and my substance is in accord with the lower parts of the earth.

16 Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

Your eyes saw my imperfection, and all this shall be written in your book. Days will be formed, and no one shall be in them.

17 Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

But to me, O God, your friends have been greatly honored. Their first ruler has been exceedingly strengthened.

18 Po të doja t’i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

I will number them, and they will be more numerous than the sand. I rose up, and I am still with you.

19 Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

O God, if only you would cut down sinners. You men of blood: depart from me.

20 Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

For you say in thought: They will accept your cities in vain.

21 A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

Have I not hated those who hated you, Lord, and wasted away because of your enemies?

22 Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

I have hated them with a perfect hatred, and they have become enemies to me.

23 Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

Examine me, O God, and know my heart. Question me, and know my paths.

24 dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

And see if there might be in me the way of iniquity, and lead me in the way of eternity.