< Psalmet 132 >

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,
Пісня проча́н.
2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:
що клявсь Господе́ві, присяга́вся був Сильному Якова:
3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;
„Не ввійду́ я в наме́т свого дому, не зійду́ я на ложе постелі своєї,
4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,
не дам сну своїм о́чам, дріма́ння пові́кам своїм,
5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.
аж поки не знайду́ я для Господа місця, місця перебува́ння для Сильного Якова“!
6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.
Ось ми чули про Нього в Ефра́фі, на Яа́рських полях ми знайшли Його.
7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.
Увійдім же в мешка́ння Його, поклоні́мось підні́жкові ніг Його!
8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.
Встань же Господи, йди до Свого відпочи́нку, Ти й ковчег сили Твоєї!
9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.
Священики Твої хай зодя́гнуться в правду, і будуть співати Твої богобі́йні!
10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.
Ради Давида, Свого раба, не відве́ртай лиця́ від Свого́ помаза́нця.
11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.
Господь присягнув був Давидові правду, і не відступить від неї: „Від пло́ду утро́би твоєї Я посаджу́ на престолі твоїм!
12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.
Якщо бу́дуть сино́ве твої пильнува́ти Мого́ заповіта й свідо́цтва Мого, що його Я навча́тиму їх, то й сини їхні на вічні віки́ будуть сидіти на троні твоїм!“
13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:
Бо вибрав Сіо́на Госпо́дь, уподо́бав його на осе́лю Собі:
14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.
„То місце Мого відпочинку на вічні віки́, пробуватиму тут, бо його уподо́бав, —
15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;
пожи́ву його щедро благословлю́, і хлібом убогих його нагоду́ю!
16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.
Священиків його зодягну́ у спасі́ння, а його богобійні співатимуть радісно.
17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.
Я там ви́рощу рога Давидового, для Свого помаза́нця вготую світи́льника, —
18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.
ворогів його со́ромом позодяга́ю, а на ньому корона його буде ся́яти“!

< Psalmet 132 >