Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

"Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob."

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: "Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa."