Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Canción de las gradas. Acuérdate, oh SEÑOR, de David, de toda su aflicción;

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

de cómo juró al SEÑOR, prometió al Fuerte de Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

no daré sueño a mis ojos, ni a mis párpados adormecimiento,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

hasta que halle lugar para el SEÑOR, moradas para el Fuerte de Jacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

He aquí, en Efrata oímos de ella; la hallamos en los campos del bosque.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Entraremos en sus tiendas; adoremos al estrado de sus pies.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Levántate, oh SEÑOR, a tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Tus sacerdotes se vistan de justicia, y se regocijen tus misericordiosos.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Juró el SEÑOR verdad a David, no se apartará de ella; del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré; sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Porque el SEÑOR ha elegido a Sion; la deseó por habitación para sí.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Este será mi reposo para siempre; aquí habitaré, porque la he deseado.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Bendeciré abundantemente su provisión; a sus pobres saciaré de pan.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Y a sus sacerdotes vestiré de salud, y sus misericordiosos exultarán de gozo.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Allí haré reverdecer el cuerno de David; yo he aparejado lámpara a mi ungido.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

A sus enemigos vestiré de confusión; y sobre él florecerá su corona.