Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Cántico gradual. ACUÉRDATE, oh Jehová, de David, [y] de toda su aflicción;

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Que juró él á Jehová, prometió al Fuerte de Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

No daré sueño á mis ojos, ni á mis párpados adormecimiento,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el Fuerte de Jacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

He aquí, en Ephrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Entraremos en sus tiendas; encorvarnos hemos al estrado de sus pies.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Levántate, oh Jehová, á tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Tus sacerdotes se vistan de justicia, y regocíjense tus santos.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

En verdad juró Jehová á David, no se apartará de ellos: Del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré, sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Porque Jehová ha elegido á Sión; deseóla por habitación para sí.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Este es mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he deseado.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

A su mantenimiento daré bendición: sus pobres saciaré de pan.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Asimismo vestiré á sus sacerdotes de salud, y sus santos darán voces de júbilo.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Allí haré reverdecer el cuerno de David: he prevenido lámpara á mi ungido.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

A sus enemigos vestiré de confusión: mas sobre él florecerá su corona.