Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Pesem preizvrstna. Spominjaj se, Gospod, Davida, z vso bridkostjo njegovo.

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Da je prisegel Gospodu, obljubil mogočnemu Bogu Jakobovemu

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

"Ne pojdem v hišo svoje šator, stopil ne bodem v ležišče postelje svoje;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Spanja ne bodem dal svojim očém, dremanja trepalnicam svojim:

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Dokler ne najdem mesta za Gospoda, bivališča za mogočnega Boga Jakobovega."

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Glej, slišali smo, da je bilo v Efratski deželi; našli smo ga bili v pokrajinah Jarovih.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Bližamo se šatorom njegovim, priklanjamo se pred nog njegovih podnožjem.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Vstani, Gospod, v svoj počitek, ti in skrinja moči tvoje.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Duhovniki tvoji naj se oblečejo s pravico, in pojó naj, katere milostno sprejemlješ.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Zavoljo Davida, hlapca svojega, ne odvrni maziljenca svojega obličja.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Prisegel je Gospod Davidu resnico, od katere ne bode odstopil, govoreč: "Od telesa tvojega sadú bodem posadil na prestol tvoj.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Ako se bodo držali zaveze moje sinovi tvoji in pričanj mojih posameznih, katera jih bodem učil, bodo tudi njih sinovi vekomaj sedeli na prestoli tvojem."

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Ker Gospod je izvolil Sijon, želel si ga je za prebivališče svoje:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

"To je počitek moj vekomaj, tu bodem prebival, ker to sem si želel.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Brašno njegovo bodem mogočno blagoslovil; potrebne njegove bodem nasitil z jedjo.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

In duhovnike njegove bodem oblekel z blaginjo, in katere v nji blagovoljno sprejemam, bodejo peli.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Tam bodem storil, da bode poganjal rog Davidov, kjer sem pripravil svetilo maziljencu svojemu.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Sovražnike njegove bodem oblekel sè sramoto, nad njim pa bode cvèlo venčanje njegovo.