Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت،

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم،

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.»

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.»

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.»