Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Svētku dziesma. Kungs, piemini Dāvidu un visas viņa rūpes.

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Tas Tam Kungam zvērējis un solījies Jēkaba varenajam:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Es neiešu sava nama dzīvoklī, es nekāpšu savas gultas cisās;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Es nedošu savām acīm miegu redzēt nedz snaust saviem acu vākiem;

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Līdz kamēr būšu atradis vietu Tam Kungam un mitekli Jēkaba varenajam.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Redzi, mēs par to esam dzirdējuši Efratā, mēs to esam atraduši Jaāra laukos.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Iesim Viņa mājas vietā un pielūgsim priekš Viņa kāju pamesla.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Celies, Kungs, uz Savu dusas vietu, Tu un Tavas spēcības šķirsts;

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Lai Tavi priesteri apģērbjās ar taisnību, un Tavi svētie lai gavilē.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Neatmet Sava svaidītā vaigu, Sava kalpa Dāvida dēļ.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Tas Kungs Dāvidam tiešām ir zvērējis, no tā Viņš nenovērsīsies: No tavas miesas augļiem būs, ko celšu uz tavu godības krēslu.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Ja tavi bērni turēs Manu derību un Manu liecību, ko Es tiem mācīšu, tad arī viņu bērni sēdēs uz tava godības krēsla mūžīgi.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Jo Tas Kungs Ciānu ir izredzējis, tur Viņam gribās dzīvot.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Šī ir Mana dusas vieta mūžīgi, šeit Es dzīvošu, jo tās Man gribās.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Svētīdams Es svētīšu viņas barību un paēdināšu viņas nabagus ar maizi,

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Un apģērbšu viņas priesterus ar pestīšanu, un viņas svētie gavilēt gavilēs.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Tur Es Dāvidam uzcelšu ragu, došu spīdekli Savam svaidītam.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Viņa ienaidniekus Es apģērbšu ar kaunu, bet viņam ziedēs viņa kronis.