Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Canticum graduum. Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Ecce audivimus eam in Ephrata; invenimus eam in campis silvæ.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Introibimus in tabernaculum ejus; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Hæc requies mea in sæculum sæculi; hic habitabo, quoniam elegi eam.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Illuc producam cornu David; paravi lucernam christo meo.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Inimicos ejus induam confusione; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.