Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo quoniam elegi eam.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.