Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Zarándoklás éneke. Emlékezzél meg, Örökkévaló, Dávid számára mind az ő sanyargásáról.

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Aki megesküdött az Örökkévalónak; fogadást tett Jákób hatalmasának:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

nem megyek be házam sátrába, nem szállok föl ágyam nyoszolyájára,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

nem engedek álmot szemeimnek, szempilláimnak szendergést,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

mígnem találok helyet az Örökkévalónak; lakást Jákób hatalmasának.

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Íme, hallottuk Efrátban, találtuk az erdő mezejében.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Hadd menjünk be lakásába, boruljunk le lábai zsámolyához!

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Kelj föl, Örökkévaló, nyugvóhelyedre, te és hatalmad ládája.

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Papjaid öltözzenek igazságba és jámboraid ujjongjanak!

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Dávid szolgád miatt ne utasítsd vissza fölkentednek arczát.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Megesküdött az Örökkévaló Dávidnak igazában, a mitől el nem tér: Tested gyümölcséből valót helyezek a te trónodra;

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

ha fiaid megőrzik szövetségemet s bizonyságomat, melyre őket tanítom, fiaik is mindenkorig üljenek a te trónodon!

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Mert kiválasztotta az Örökkévaló Cziónt, megkívánta azt magának lakóhelyül:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

ez nyugvóhelyem mindenkorra, itt fogok lakni, mert megkivántam azt.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Eleségét áldva áldom, szűkölködőit jóllakatom kenyérrel,

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

papjait meg üdvbe öltöztetem, és jámborai ujjongva ujjonganak.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Ott sarjasztok szarvat Dávidnak, elrendezek mécsest fölkentemnek.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Ellenségeit szégyenbe öltöztetem, rajta pedig tündöklik koszorúja.