Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Ein Lied im höhern Chor. Gedenke, HERR, an David und all sein Leiden,

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

der dem HERRN schwur und gelobte dem Mächtigen Jakobs:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

“Ich will nicht in die Hütte meines Hauses gehen noch mich aufs Lager meines Bettes legen,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

ich will meine Augen nicht schlafen lassen noch meine Augenlider schlummern,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

bis ich eine Stätte finde für den HERRN, zur Wohnung des Mächtigen Jakobs.”

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Siehe, wir hörten von ihr in Ephratha; wir haben sie gefunden auf dem Felde des Waldes.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Wir wollen in seine Wohnung gehen und anbeten vor seinem Fußschemel.

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

HERR, mache dich auf zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Macht!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Deine Priester laß sich kleiden mit Gerechtigkeit und deine Heiligen sich freuen.

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Wende nicht weg das Antlitz deines Gesalbten um deines Knechtes David willen.

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Der HERR hat David einen wahren Eid geschworen, davon wird er sich nicht wenden: “Ich will dir auf deinen Stuhl setzen die Frucht deines Leibes.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Werden deine Kinder meinen Bund halten und mein Zeugnis, das ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Kinder auf deinem Stuhl sitzen ewiglich.”

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Denn der HERR hat Zion erwählt und hat Lust, daselbst zu wohnen.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

“Dies ist meine Ruhe ewiglich, hier will ich wohnen; denn es gefällt mir wohl.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Ich will ihre Speise segnen und ihren Armen Brot genug geben.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Ihre Priester will ich mit Heil kleiden, und ihre Heiligen sollen fröhlich sein.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Daselbst soll aufgehen das Horn Davids; ich habe meinen Gesalbten eine Leuchte zugerichtet.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Seine Feinde will ich mit Schanden kleiden; aber über ihm soll blühen seine Krone.”