Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Ein Stufenlied. - Sei, Herr, zugunsten Davids eingedenk all dessen, was er gesprochen,

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

wie er dem Herrn geschworen, dem Starken Jakobs hat gelobt:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

"Ich gehe nimmer in mein Wohngezelt, besteige nicht mein Ruhebett,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Versage meinen Augen Schlaf und Schlummer meinen Augenwimpern,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

bis daß ich eine Stätte finde für den Herrn, für Jakobs Starken eine Wohnung." -

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Nun hörten wir davon zu Ephrat und fanden sie im Waldgefilde.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

"Zu seiner Wohnung laßt uns gehen, vor seiner Füße Schemel niederfallen!"

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Auf, Herr, zu Deiner Ruhestätte, Du und die Lade Deiner Herrscherwürde!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Mit Heil laß Deine Priester sich bekleiden, und Deine Frommen mögen jubeln! -

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Um David, Deines Dieners willen, weis nicht zurück, den Du gesalbt!"

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

Der Herr schwur David Dauer zu. Er geht davon nicht ab. "Auf deinen Thron erheb ich einen von deiner Leibesfrucht.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Bewahren deine Söhne meinen Bund und meine Zeugnisse, wie ich sie lehre, dann dürfen ihre Söhne allezeit auf deinem Throne sitzen!" -

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Der Herr hat Sion sich erkoren, zum Wohnsitz sich ersehen:

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

"Das sei in Ewigkeit mein Ruhesitz, ich throne hier; denn hier gefällt es mir.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Ich segne seine Jugend und gebe seinen Armen Brot in Fülle.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Mit Heil bekleid ich seine Priester, und frohe Lust sei seiner Frommen Teil!

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Ich lasse Davids Macht ersprossen, dem richt ich eine Leuchte her, den ich gesalbt.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

In Schande hüll ich seine Feinde, dieweil auf ihm ein Diadem erglänzt."