Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Cantique des pèlerinages. Éternel, souviens-toi de David Et de ses pénibles labeurs,

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Lui qui fit ce serment à l'Éternel Et ce voeu au Puissant de Jacob:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

«Je n'entrerai pas dans la tente où j'habite, Et je ne monterai pas sur le lit où je repose;

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Je ne donnerai pas de sommeil à mes yeux. Ni de repos à, mes paupières,

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Avant d'avoir trouvé une résidence pour l'Éternel, Une demeure pour le Puissant de Jacob!»

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Nous avions entendu dire que l'arche était à Éphrath, Et nous l'avons trouvée dans les champs de Jaar.

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Entrons dans la demeure de l'Éternel; Prosternons-nous devant son marchepied;

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Lève-toi, ô Éternel, viens dans ton lieu de repos, Toi et l'arche où ta majesté réside!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Que tes sacrificateurs se parent de leurs vêtements sacrés, Et que tes fidèles poussent des cris de joie!

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Pour l'amour de David, ton serviteur, Ne repousse pas la face de ton Oint!

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

L'Éternel a fait à David ce serment immuable, Et il ne le révoquera point: «Je mettrai sur ton trône un fils issu de toi.

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

Si tes enfants gardent mon alliance Et les enseignements que je leur donnerai, Leurs fils aussi, à perpétuité, Seront assis sur ton trône.»

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

L'Éternel a fait choix de Jérusalem: Il a désiré en faire son séjour.

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

«Cette ville est le lieu de mon repos, à perpétuité; Elle est la résidence que j'ai désirée.

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Je remplirai de provisions ses greniers; Je rassasierai de pain ses indigents.

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Je donnerai pour vêtements à ses sacrificateurs Le salut qui vient de moi, Et ses fidèles pousseront des cris d'allégresse.

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

C'est là que je ferai croître la puissance de David; C'est là que j'ai préparé un flambeau pour mon Oint.

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Je couvrirai de honte ses ennemis. Et sur sa tête brillera son diadème!»