Psalmet 132

1 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,

2 ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:

3 “Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,

4 nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:

5 deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!

6 Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;

7 Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!

8 Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!

9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!

10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!

11 Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!

12 Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!

13 Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!

14 “Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

"Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!

15 Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;

16 do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!

17 Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;

18 Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.

Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"